Jak znaleźć współczynnik proporcjonalności

Zanim znaleźć współczynnik proporcjonalności, spędźcie z właściwościami proporcji. Załóżmy, że dana czterech różniących się od siebie liczby, z których każda nie jest równa zero (a, b, c i d), a związek między tymi liczbami jest w następujący sposób: a : b = c : d. W tym przypadku a i d są skrajnymi członkami proporcje, b i c – średnich członkami taki.

Podstawowa właściwość, która ma proporcja: dzieło jej skrajnych członków równa wyniku mnożenia średnich członków tej proporcji. Innymi słowy, ad = bc.

Jednak podczas przenoszenia średnich (a : c = b : d) i skrajnych członków proporcje (d : b = c : a) stosunek między danymi wielkościami pozostaje sprawiedliwy.

Dwie niezależne wartości proporcje odnoszą się w sposób następujący: y = kx, pod warunkiem, że k nie jest równy zero. W tym równości k jest współczynnikiem proporcjonalności, a y i x – proporcjonalne zmiennymi. O zmiennej u mówią, że jest ona proporcjonalna do zmiennej x.

Przy obliczaniu współczynnika proporcjonalności należy zwrócić uwagę na fakt, że takowa może być przodu i do tyłu. Obszar wykrywania prostej proporcjonalności – zbiór wszystkich liczb. Z relacji proporcjonalnych zmiennych wynika, że/x = k.

Aby dowiedzieć się, czy ta proporcjonalność prostą, porównaj prywatne u/x dla wszystkich par z odpowiednimi wartościami zmiennych x i y, pod warunkiem, że x ? 0.

Jeśli porównywane przez ciebie prywatne równe jednego i tego samego k (ten współczynnik proporcjonalności nie musi być równa zero), to zależność u od x jest wprost proporcjonalne.

Odwrotna proporcjonalna zależność objawia się w tym, że wraz ze wzrostem (lub spadkiem) jednej wielkości kilka razy, druga proporcjonalna zmienna maleje (wzrasta) tak samo razy.