Moduł liczby to wartość bezwzględna, która jest rejestrowana za pomocą pionowych nawiasów: |x|. Obrazowo można przedstawić jako odcinka, odroczony w dowolnym kierunku od zera.
Instrukcja
Moduł podstaw jest równy zero, a moduł dowolnej dodatniej liczby – jemu samemu. Jeśli argument jest ujemny, to po ujawnieniu nawiasów go zmienia znak z minusa na plus. Na tej podstawie wyłania się wniosek, że moduły przeciwnych liczb są równe: |-x| = |x| = x.
Moduł liczby zespolonej jest według wzoru: |a| = vb ? + c ?, a |a + b| ? |a| + |b|. Jeśli w argumencie jest obecny w postaci mnożnika dodatnią liczbą całkowitą, to można go znieść za znak nawiasu, np.: |4*b| = 4*|b|.
Ujemna moduł nie może być, więc każda liczba ujemna przekształca się w pozytywny: |-x| = x, |-2| = 2, |-1/7| = 1/7, |-2,5| = 2,5.
Jeśli argument przedstawiony w formie złożonej liczby, to dla ułatwienia obliczeń można zmienić kolejność członków wyrażenia zawartego w nawiasy prostokątne: |2-3| = |3-2| = 3-2 = 1, ponieważ (2-3) jest mniejsza od zera.
Wzniesiony w stopień argument jednocześnie znajduje się pod znakiem korzenia tej samej kolejności – on rozwiązany za pomocą modułu: va? = |a| = ±a.
Jeśli przed tobą zadanie, w którym nie określono warunek rozwijania nawiasów modułu, to się od nich nie trzeba – to i będzie efekt końcowy. A jeśli chcesz je odkryć, to należy określić znak ±. Na przykład, trzeba znaleźć wartość wyrażenia v(2 * (4-b)) ?. To rozwiązanie wygląda następująco: v(2 * (4-b)) ? = |2 * (4-b)| = 2 * |4-b|. Ponieważ znak wyrażenia 4-b jest nieznany, to trzeba go zostawić w nawiasach. Jeśli dodać dodatkowy warunek, na przykład, |4-b| > 0, to w końcu się uda 2 * |4-b| = 2 *(4 – b). Jako nieznanego elementu może być również ustawiona na określony numer, który należy brać pod uwagę, gdyż będzie ono wpływać na znak wyrażenia.
