Nie trzeba wymyślać czegoś nadzwyczajnego, aby twoje dziecko zaśmiał się. Dzieci śmieją się nie tylko z radości, ale i od dobrej zabawy, przyjemności z gry lub… po prostu od życia. Czasami najpierw zaczynają się śmiać, a potem poszukaj odpowiedni powód, aby wyjaśnić innym swoje nieoczekiwane zabawa.
W organizmie człowieka znajduje się specjalny hormon, który jest odpowiedzialny za śmiech. To – endorfina. Cechą organizmu polega na tym, że jest on w stanie produkować hormon endorfina w większej ilości, niż dorosły. A jednak Niektórych rodziców nurtuje pytanie – dlaczego dziecko nie śmieje. Tym bardziej jest to ważne, gdy dziecko nie doznały ciężkich urazów psychicznych, wychowywał się w normalnej rodzinie. A gdzie wtedy zaraźliwy dziecięcy śmiech? Gdzie on zniknął? Dlaczego go nie słychać?Dziecięcy śmiech jest wyraźnym sygnałem dla rodziców, że dziecko czuje się dobrze. Kiedy taki sygnał nie jest to nadrzędne emocje w tej sprawie jest zrozumiałe. Jest to normalna reakcja dorosłych. Niestety, lęk nie jest na próżno. Endorfina ma inne powszechna nazwa – hormonu „dobrego samopoczucia”. Jego niedobór może silnie wpływać na zdrowie psychiczne dziecka. W każdym przypadku najlepiej skonsultować się z psychologiem dziecięcym.Dlaczego dziecko nie śmieje? Jedną z głównych przyczyn może być nadmierny kontrolę nad zachowaniem swojego dziecka i własnego zachowania. Dziecko bardzo wrażliwie reaguje na stan psychiczny rodziców. Szybko upodabnia się do „porządnego” zachowanie i zaczyna również nadmiernie kontrolować swoje uczucia. Przy tym jest ich bardzo rzadko wyraża na głos. Czasami zdarza się, że dziecko „zbyt развеселится”. Jednak od razu одергивают, wzywając do „porządku”, pod pretekstem, że wygląda on zbyt głupie. Później dziecko zaczyna samodzielnie kontrolować swoje emocje, okazując zbytniego samokontroli, aby nie wydawać się głupie i śmieszne w oczach rodziców.Czasami zdarza się, że dziecko myśli nie pasują do zaistniałej sytuacji. To, co wydaje się innym śmiesznym, emocjonalnego dziecka może wydawać się smutny, a nawet katastrofalny. Na przykład, gdy ludzie, dla zabawy, przyniesie do klasy biednego kotka – wszyscy będą się dobrze bawić, a dziecku będzie go żal.Jeśli dorośli złośliwi na przejaw rodzicielskich uczuć, to trudno oczekiwać od dziecka innej reakcji. Nawet dzieci do roku mogą być угрюмыми, неулыбчивыми i отрешенными od otaczającego świata. W takich przypadkach rodzice powinni się zastanowić: brak czy dziecko ich uwagi, czy tworzą one warunki do tego, aby maluch był radosny i wesoły.
Kategoria:
Rozwój dziecka
