Jak zdefiniować słowo wstępne

Wstępne projekty stanowią słowa, frazy i zdania, które są używane do wyrażenia oceny wiadomości przez mówiącym. One nie wchodzą w skład oferty, które nie spełniają funkcje składniowe, czyli są konstrukcjami, gramatycznie nie związanych z samym wnioskiem. Ponieważ jedne i te same słowa mogą być spożywane jako sygnału wejściowego, i jako członków zwyczajnych oferty, to w ich rozróżnieniu należy uwzględnić następujące punkty.

– Nie вводному słowa, ani od niego nie można postawić pytanie, a омонимичный członek oferty takie pytanie dopuszcza. Porównaj: „Ku jego radości, brat nie obraził” i „Ku jego radości nie można traktować obojętnie”. W drugim przykładzie konstrukcja „do radości” odpowiada na pytanie „do czego?” i jest dodatkiem.- Do wprowadzająca słów i омонимичным członków oferty można dobrać synonimy, tylko będą one różne. Porównaj: „wydawało się, że zakochał się” i „Twarz jego wydawała się zmęczonym”. Z синонимичной wymianą oferty mogą wyglądać tak: „chyba się zakochałem” i „jego Twarz wyglądał na znudzonego”.

Zdefiniuj słowa wprowadzające w морфологическому ze względu na płeć. Najczęściej są wyrażane specjalnymi słowami, które pełnią tylko funkcję вводности, na przykład: więc, proszę, wydaje się, jednak, zatem, po pierwsze, itp. W roli takich słów występują przysłówki. Również wstępne słowa mogą wyrażać się:- nazwy rzeczownikami, zwykle w połączeniu z pretekstem (bez wątpienia, niestety, w szczególności);- субстантивированными nazwiskami przymiotniki (najważniejsze, co najwyżej);- наречиями, które mogą być używane jako niezależne członkowie oferty (wręcz przeciwnie, w końcu raczej);- czasownikiem w спрягаемой formie (przepraszam, widzisz, oczywiście);- czasownikiem w bezokolicznika lub jak инфинитивное połączenie (przy okazji powiedzieć, przyznać się, wiedzieć);- деепричастиями z zależnymi słowy (prawdę mówiąc, mówiąc innymi słowy).

Zdefiniuj słowa wprowadzające ich wartości (kategorii). Poprzez wprowadzenie powyższych słów mówiący ocenia wypowiedź z różnych stron:- ocena stopnia rzeczywistości mówi: pewność, przypuszczenie, możliwość („Krótkie włosy, oczywiście, zostały tylko że czesane”.);- wyrażenie uczuć w związku z komunikatem („Na szczęście deszcz wkrótce się skończył”.);- wskazanie na źródło informacji („To było, według weteranów, roku, w czterdziestym szóstym”.);- wskazanie porządek myśli i ich związek („Po pierwsze, jestem bardzo zmęczony, a po drugie – był zirytowany takim stanem rzeczy”.);- wskazanie metod i technik projektowania myśli („Słowem, wszystko skończyło się dobrze”.);- wyrażenie wezwania do czytelnika lub rozmówcy, aby przyciągnąć jego uwagę („On, widzisz, był starszym w rodzinie”.);- wyrażenie экспрессивности wypowiedzi („żyłem, śmieszne powiedzieć, obok i nic nie zauważył”.).

Wstępne słowa mogą stać na początku, na końcu i w środku zdania. Odpowiednio, wyróżniają się one przecinkami albo z jednej albo z dwóch stron. Отграничивающие znaki przypominają o szczególnej intonacji, z jaką są wypowiadane wprowadzające konstrukcji. Zakłada ona zwiększenie tonu, przyspieszenie tempa mowy, stosowanie przerw i brak podkreślenia w takich słowach.