Jak odróżnić pochodne przyimki z samodzielnych części mowy

Porównaj oferty: „biegaliśmy wokół domu”, „Wokół było mnóstwo kwiatów”. W pierwszym zdaniu „wokół” wywodzi się pretekstem, w drugim – językami, będących w ofercie okoliczności miejsca. „Podszedł do mnie, dzięki” i „Dzięki niemu mój nastrój się poprawił”. W pierwszym zdaniu „dzięki” – imiesłów, w drugim – przyimek.

Rzeczownik oznacza przedmiot, przymiotnik – znak przedmiotu. Czasownik – akcja, przysłówek – znak działania. Wszystkie samodzielne części mowy niosą w sobie informacyjną obciążenie. Przyimek wykonuje pośrednią rolę, pomagając skojarzyć słowa między sobą i aktualizuje charakter tego związku.

Aby odróżnić pochodna pretekst od samodzielnej części mowy, spróbuj ustawić przy okazji pytanie. Jeśli jest to możliwe, to znaczy, że przed tobą samodzielna część mowy. W drugim przypadku można zadać pytanie tylko do słowa, z którym powiązany jest pretekst. Nawiasem mówiąc, sam pytanie będzie go zawierać. Na przykład, „przejechali obok domu” i „przejechali obok”. Nieważne – obok czego? – obok domu (przyimek). „Obok” łączy czasownik i rzeczownik. Nieważne – gdzie? – obok (przysłówek). Tu „obok” jest okolicznością miejsca.

Wykreśl słowo z tekstu. Wyjątek pretekst wyraźnie narusza tekst, zrozumieć go będzie trudne. „Po uroczystości wszyscy rozeszli się” zmienia się w „Święta wszystkie rozeszły się”. Rzeczownik w dopełniaczu, a łącznik między nim i czasownika nie ma. Jeśli wykreślić samodzielne słowo, sens trochę обеднится, ale utrzyma. „O tym będziemy mówić po”: jeśli usunąć przysłówek „po”, zdanie będzie brzmieć jak „O tym będziemy mówić”. „Ja jej mahal, ale ona przeszła obok, nie zauważając”. Po wykreślania przysłówki „obok” pozostanie „Ja jej mahal, ale ona przeszła, nie widząc”. Sens zachowany.