Chemiczny odpowiednik – to cząstka materii, która akceptuje (oddaje) jeden wodór-ion lub jon hydroksylowy, akceptuje (oddaje) jeden elektron w reakcjach utleniania-redukcji, a także reagują z jednym atomem wodoru lub jednym odpowiednikiem innych substancji. Liczba pokazujący, jaka część cząsteczek substancji zgodne z jej odpowiednika, nazywa się współczynnikiem równoważności, który może być albo równa jednostce, albo mniej jej.
Instrukcja
1
Rozważmy, na przykład, reakcji wodorotlenku sodu z ортофосфорной kwasem. W zależności od tego, w jakich proporcjach zostały zaczerpnięte substancji pierwotnych, mogę tworzyć różne produkty. NaOH + H3PO4 = NaH2PO4 + H2O2NaOH + H3PO4 = Na2HPO4 + 2H2O3NaOH + H3PO4 = Na3PO4 + 3H2O
2
W pierwszym przypadku każdej cząsteczki zasady, вступающую w reakcję, przypada jedna cząsteczka kwasu. Zatem współczynnik równoważności sody kaustycznej jest równy 1, a współczynnik równoważności kwasy także równy 1.
3
W drugim przypadku jedna cząsteczka kwasu wchodzi w interakcję z dwoma cząsteczkami zasady. Czyli na jedną cząsteczkę wodorotlenku sodu przypada 1/2 cząsteczki kwasu. W ten sposób współczynnik równoważności zasady nadal jest równy 1, a współczynnik równoważności kwasu teraz równa 1/2.
4
Odpowiednio, w trzecim przypadku, współczynnik równoważności sody kaustycznej jest równy 1, a kwasy – 1/3, ponieważ na jedną cząsteczkę zasady mają trzy cząsteczki kwasu.
5
Dla różnych klas związków chemicznych istnieją odpowiednie formuły obliczania współczynników równoważności. Na przykład, dla elementu jest obliczana następująco: 1/W, gdzie W – valence elementu w tym lub innym połączeniu. Oto, na przykład, podstawowe tlenek chromu – Cr2O3. W tym połączeniu chrom ma valence, równą 3. Stąd jego Fe (współczynnik równoważności) jest równy 1/3. A jeśli wziąć pod uwagę бихромат potasu (sam potas двухромовокислый), mający formułę K2Cr2O7, to tutaj już valence chromu jest równa 6, a zatem jego Fe będzie wynosić 1/6.
6
Jeśli chodzi o prostym materii, czyli takim, którego cząsteczki składają się z atomów jednego elementu, to jego współczynnik równoważności jest obliczana według wzoru 1/ВхN, gdzie W – valence elementu, a N – liczba atomów w cząsteczce. Łatwo można zobaczyć, że, na przykład, tlen i ozon, choć w ich skład wchodzi tylko jeden element, będą mieć różne Fe. U tlenu, który ma formułę cząsteczki O2, on będzie równy 1/4, a u ozonu z formułą O3, odpowiednio, 1/6.
Kategoria:
Nauki przyrodnicze
