W пунктуационной systemu, każdy znak interpunkcyjny charakteryzuje swoje „prawa i obowiązki”. Kreska w rosyjskiej literatury pojawiło się w końcu XVIII wieku i już w XIX wieku stało się jednym z najbardziej funkcjonalnie nasyconych znaków interpunkcyjnych, który coraz bardziej zyskuje pozycji w konstrukcjach syntaktycznych.
Kreska – uniwersalny znak, o czym świadczy szerokość jego spożycia. Mimo to, istnieją prawidłowości jego stosowania. Przede wszystkim kreska – to uchwyt „gramatycznych przyjęć”, strukturalnie wypełnić puste miejsca, tj. z jego pomocą są instalowane relacje semantyczne między wyrazami w konstrukcji składniowej, a także precyzuje jej struktura („Kijów – stolica Ukrainy”, „udali się na ulicę, a ona do domu”).W бессоюзном ofercie za pomocą tego znaku mogą być jego części („Iwan pociągnąłeś za spust – gun zaciął”). Oprócz tego jest on stosowany przy podziale replik dialogu, wytyczenie prostej mowy i słów autora, Kreska przekazuje na piśmie szczególne relacje semantyczne – warunkowo-tymczasowe („Na ulicy śniegu – nie można wyjść”), śledcze („Młodzież odeszła – na imprezie było nieciekawe”), противопоставительные („Znajomość aktów normatywnych nie jest pożądane – na pewno”). Z pomocą kresek pisemna mowa nabywa emocjonalno-ekspresyjne jakości, tzn. tworzy интонационный podział zdanie, które tworzy ostrość i napięcia („W ciszy ktoś скребется, wydawało mi się – mysz”).Zdaniem językoznawców, praktyka szerokiego stosowania kreska zamiast innych znaków interpunkcyjnych, np. dwukropek, mówi o możliwości wyboru nowego energicznego i экспрессивного znaku. Również wybór zależy i charakteru tekstu, sposobu prezentacji, autorskiej nawykiem.Znaczenie tego znaku interpunkcyjnego w dzisiejszym tekście jest bardzo duża, teraz jego funkcji jest o wiele trudniejsze, niż w poprzednich stuleciach, ponieważ kreska występuje w ofercie nie tylko jako различитель (choć mu przywiązujemy wielką смыслоразличительная rolę), ale i służy mowy oszczędności. Kreska wymaga szacunku relacje, chaotyczne używanie tego znaku często prowadzi do zmiany znaczenia malowania.
Kategoria:
Nauki humanistyczne