Dlaczego cenimy swoją nazwą

Psychologowie odkryli, że nic nie sprawia takiej przyjemności osobie, jak dźwięk własnego imienia. Dlatego jeśli chcesz szybko zepsuć stosunki z kimś, nazwij go kilka razy fałszywym nazwiskiem, a sukces gwarantowany.Skąd taki stosunek do własnego imienia? Dlaczego człowiek stara się od razu poprawić rozmówcy, jeśli wypowiedziane prawidłowo? Odpowiedź tkwi w psychologii.Kiedy człowiek pojawia się na świecie, ciągle słyszy swoje imię z ust rodziców. Stopniowo zaczyna reagować i zdawać sobie sprawę, że zwracają się właśnie do niego. W ciągu długich lat życia ze swoim imieniem człowiek tak się przyzwyczaja do niego, że zaczyna traktować go jako część samego siebie. To właśnie stąd jest takie przywiązanie do brzmienia tego sprawy.Do tego sama nazwa stosowany rodziców, którzy długo wybierali go, myślał, czy nadaje się ono przyszłemu dziecku. Dlatego noszenie imienia jest i pewną dozą przejawy szacunku do swoich rodziców.Zupełnie inną rolę odgrywają nazwy choroby, zgodnie z tradycją. Najczęściej ma to miejsce w męskiej linii, gdzie synowi dać na imię jego dziadka lub ojca. W takim przypadku jest ono pewnego rodzaju symbolem ciągłości i prokreacji. Nauka nazw zajmuje się антропонимика. Jeszcze w czasach starożytnych naukowców i myślicieli zaobserwowano związek między nazwą człowieka i jego los. Od tego czasu uważa się, że życie nienarodzone dziecko będzie się kształtować w taki czy inny sposób w zależności od tego, jaką nazwą go zacni rodzice. Dlatego do wyboru nazwy trzeba podejść bardzo odpowiedzialnie.Niektórzy ludzie nie są zadowoleni z nazwiskami, które zostały podane im przy urodzeniu. Mają możliwość zmienić go po urodzeniu na każde inne. Przy tym należy wziąć pod uwagę wartość i siłę nowej nazwy. Zdarzały się przypadki, gdy osoba, zmienił swoje imię i nazwisko, rozpoczął zupełnie nowe życie.