Jak leczyć rozdwojenie jaźni
Rozdwojenie jaźni, czy zaburzenie dysocjacyjne – to choroba psychiczna, która w swojej symptomatologii wygląda na schizofrenię. Dokładną diagnozę stawia lekarz psychiatra na podstawie dokładnym zbadaniu pacjenta z przeprowadzeniem testu kontroli.
Instrukcja
1
Rozdwojenie jaźni – to jest, gdy w jednym człowieku systematycznie obecne są co najmniej dwie osobowości. Przy tym sam pacjent może o tym nawet nie domyślać. Objawy pojawiają się niezależnie od zastosowania, napojów alkoholowych, środków odurzających lub substancji psychotropowych.
2
Zaburzenia dysocjacyjne najczęściej występują u osób w średnim wieku, które przeniesiono psychiczną lub fizyczną przemoc i brutalne stosunek we wczesnym dzieciństwie. U pacjenta z wyjątkiem zaburzenia osobowości może wystąpić niepokój, zaburzenia snu z systematycznej bezsenność lub senność, ogólne zaburzenia zachowania i zaburzenia adaptacji społecznej.
3
Rozdwojenie jaźni lekarze traktują jak swego rodzaju amnezję, gdy przesunięcie naturalnego świadomości człowiek wpada w nierealne postrzeganie świata, a tym samym na jakiś okres czasu zapomina o психотравмирующих sytuacjach zadanych mu w dzieciństwie.
4
Leczenie substancjami działającymi dysocjacyjne zaburzenia jest bardzo długi, najczęściej dożywocie. Wraz z диссоциативным zaburzeniem może być obecny zespół lęku uogólnionego.
5
W leczeniu stosowane są leki przeciwpsychotyczne: „Сонапакс”, „Лепонекс”, „Флюанксол”,”Chlorprotiksen”, „Chlorpromazyna”, „Haloperidol”. Jednocześnie mogą być przepisane leki przeciwdepresyjne: „Amitryptylina”, „Азафен”, „Prozac”, „Fluoxetine”, „Paxil”, „Trazodon” itp. Dobór leków i ich dawki może odebrać tylko lekarz-psychiatra na podstawie pełnego badania lekarskiego, z uwzględnieniem objawów choroby.
6
Oprócz podstawowego leczenia pacjent jest przepisane zabiegi psychoterapeutyczne. Całkowita rehabilitacja i wyparcie z pamięci traumatycznych chwil pomagają osiągnąć umorzenia;. Ale terapia podtrzymująca powinna trwać przez całe życie.